"ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಬೇಕು ಹೇಳಿ ಹಟ ಮಾಡಡಾ ಶಣಾ"

ಮೊನ್ನೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ನನ್ನ ಆಯಿ(ಅಮ್ಮನ ಅಮ್ಮ) ಬಂದಿದ್ರು. ರಾತ್ರಿ ಊಟದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅಮ್ಮ ಯಾಕೊ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಮಾತೆತ್ತಿದ್ರು.ಆಯಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದಿದ್ದು ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯದಾಯ್ತು, ಆಯಿ ಅವರ ಕಾಲದ ಕೆಲವು incidentsಗಳನ್ನ ಹೇಳ್ತಾ ಹೋದ್ರು..and this one is my favourite.. ನನ್ನ ಆಯಿಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ.
"ನಿವೇದಿತಾ, ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ಎಂತಾ ರಾಶಿ ಸಂಭಾವಿತಾ ಹೇಳಿ ಅಂದಕ್ಯಳಡಾ. ಆದು ಶಣ್ಣಿರಕಿದ್ರೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಹೋಳಿ ಮಾಡಿದ್ದು. ಆದ್ರೂವಾ ಯನ್ನ ಮಾವನವರಿಗೆ ಮಾತ್ರಾ ಶೈಲಜನ್ನ ಕಂಡ್ರೆ ರಾಶಿನು ಪ್ರೀತ್ಯಾಗಿತ್ತು.(btw ಶೈಲಜಾ ಅಂದ್ರೆ ನನ್ನ ಅಮ್ಮ) ಅದಕ್ಕೊಂದು ಯಾವತ್ತೂ ಹೊಡೆಯಲಿತ್ತಿಲ್ಲೆ..ಒಂದೊಂದ ಸಲ ಇವಿಬ್ರೂ ಸೇರಿಕ್ಯಂಡೆಯಾ ಹೋಳಿ ಮಾಡ್ತಿದ್ದ. ಯಂಗಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದ್ದು.. ಮಾವನವರಿಗೆ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮೊಸರು ಅಂದ್ರೆ ಶಣ, ಎಷ್ಟು ಇಷ್ಟ ಅಂಬೆ.. ದಿನಾ ಅದ್ರೆ ಕೊಟ್ರೂ ಖುಷಿ ಖುಷಿ ತಿಂತಿದ್ರು. ಯಲ್ಲಾದ್ರೂ ನೆಂಟರ ಮನಿಗೆ ಹೋದ್ರೂವಾ ಆಸರಿಗೆ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆನೇ ಅಡ್ಡಿಲ್ಲೆ ಹೇಳ್ ಬುಡತಿದ್ರು. ಸಂಗತಿಗಿದ್ದವ್ವೂವಾ ಬ್ಯಾರೆ ಗತಿ ಇಲ್ಲದ್ದೆಯಾ ಅದನ್ನೆ ತಿಂನ್ನಕಾಗಿತ್ತು.. ಈ ಹುಡ್ರು ಶಾಲೆಯಿಂದ ಮನಿಗೆ ಸಂಜಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಅವಕ್ಕೆನಾದ್ರು ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಹಶಿವಿಗೆ ಕೊಟ್ರೆ ಮಾವನವ್ರಿಗೂ ಕೊಡಕಾಗಿತ್ತು..ಅಷ್ಟ ಇಷ್ಟ ಅವರಿಗೆ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಅಂದ್ರೆ!!
ಪಾಪ ಯಮ್ಮನೆ ಅತ್ತೆರಿಗೆ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಅಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಚೊಲೊ ಅಲ್ಲ.. ಮಾವನವ್ರ ಇನಮನಿ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಮಳ್ಳ ನೋಡಿ ಅತ್ತೇರು ಅವರಿಗೆ ಬೈದಿದ್ರು.. ಅವತ್ತಿನಿಂದಾss ಅವರು ಚೊಲೋss idea ಮಾಡಿಕ್ಯ ಬುಟ್ರು.
ಯಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಪದಿದ್ರೂ ಶೈಲಜನ್ನ ಕರಕಂಡು ಹೋಗ್ತಿದ್ರು.. ಅದರ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಶಣ್ನಕೆ "ಶಣಾ ಅವು ಆಸರಿಗೆ ಕೇಳದ್ರೆ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಬೇಕು ಹೇಳಿ ಹೇಳಲಾಗಾ ಅಕಾ" ಹೇಳಿ ಹೇಳಿಟ್ಬುಡತಿದ್ರು.. ಈ ಕೂಸಿಗೂ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ನೆನಪ್ ಮಾಡಿಕೊಟಂಗೆ ಆತ??ಮತ್ತೆ ಕೇಳವ?? ಇದು ಮುದ್ದಾಮ್ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಬೇಕು ಹೇಳೇ ಹೇಳತಿತ್ತು.. ಕಡಿಗೂ ಮಾವನವ್ರಿಗೆ ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಂಗಾತು.."
ಹಮ್.. ಹೀಗಿತ್ತು ನನ್ನ ಮುತ್ತಜ್ಜನ ಕಾರನಾಮೆಗಳು.
ಮಾರನೆ ದಿನ ಅಮ್ಮ ಯಾವುದೋ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಯಲ್ಲಪುರದ ಯಾರದೋ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು.. ನಾನು ಅಮ್ಮನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದಾಗಿ, "ಅವಲಕ್ಕಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಬೇಕು ಹೇಳಿ ಹಟ ಮಾಡಡಾ ಶಣಾ" ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ಅಮ್ಮಂಗೆ ನಗು ತಡೆದು ಕೊಳ್ಳೋದು ಕಷ್ಟ ಆಯ್ತು..

ಬದುಕು ನಿರಂತರ

Hi,
This is one of my poems which I think needs some explanation of the context.The poem below depicts our thoughts every time we face some problem or a challenge. We , all of us get some thoughts(may be Nobel or weired ) before facing a problem and those thougts vary from one mind to the other, one situation to the other. We all overcome the -ve thoughts and move forward.. right??
Hmmm.. so I have put those (kind of) thoughts in this poem taking blowing wind (1st para), flowing water stream(2nd para) and blooming bud(3rd para) as my chatacters.. as if they are thinking before blowing, flowing and blooming resptly..
Hope you ll enjoy it. Now I give my poem to You.
ಬದುಕು ನಿರಂತರ

ಹಾದು ಹೋಗುವ ಮೊದಲು
ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ನೋಡಿದೆ ಒಮ್ಮೆ
ಸುಟ್ಟು ನಿಂತಿದೆ ಬಟ್ಟ ಬಯಲು,
ಬೆಂಕಿ ಆರಿದರೂ ಕಾವಿನ್ನೂ ಇಳಿದಿಲ್ಲ
ಕೆಂಡ ಕೆಂಪಲ್ಲ...
ಕಪ್ಪೂ ಅಲ್ಲವಲ್ಲ!!??
ಅಹ್!!
ನನಗೇಕೆ ಕೆಂಡದ ಬಣ್ಣ ಬೇಕು?
ಬೆಂಕಿಯ ಬಿಸಿ ಸುಡದೆ ಹೋದರೆ ಸಾಕು.
ಗ್ಜೂಂಗುಡುತ್ತಾ, ಕಾವು ನುಂಗುತ್ತಾ ಬೀಸಿಹೋದೆ..
ಸುಟ್ಟಿದೆ,
ಆದರೆ ಗಾಯವಾಗಿಲ್ಲ.

ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡುವ ಮೊದಲು
ಒಂದು ನಿಮಿಷ ನಿಂತುಕೊಂಡೆ
ಪಾಚಿಗಟ್ಟಿದೆ ಆಳದ ನೆಲ
ಹೆಣೆದು ನಿಂತಿದೆ ಹಸಿರು ಜಾಲ
ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತೇನೆ??
ಮುಳುಗಿ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ?
ಏನು ಮಾಡಲಿ?
ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಲೆ?
ಛೆ!!
ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಇದ್ದರಾಯಿತು,
ಜಾರಿದರೆ, ಎದ್ದು ಹೊರಟರಾಯಿತು,
ಕುಲುಕುತ್ತಾ,ತಳುಕುತ್ತಾ ಹರಿದುಹೋದೆ...
ಕಾಲು ಜಾರಿತು,
ಬಿದ್ದು ಗಾಯವೂ ಆಯಿತು..
ಆದರೆ ಗಯದ ಅಚ್ಚಿಲ್ಲ.

ಅರಳುವ ಮೊದಲು
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ನಿಂತೆ
ಗಾಳಿಯ ತಂಪಿಗೆ ಮೈಯಲ್ಲಿ ನಡುಕವಿದೆ,
ದೂರದ ಕೆಂಪು ಬಿಸಿಲು ನನ್ನೇ ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟಂತಿದೆ,
ಮುದುರಿ ಬಿಡುತ್ತೇನಲ್ಲ?
ಉದುರಿ ಹೋಗುತ್ತೇನಲ್ಲ??!!
ಏನು ಮಾಡಲಿ?
ಅಹ್!! ನನ್ನಂತೆ ನೂರಾರು,
ಎಲ್ಲರಂತೆ ನನದೂ ಚೂರು ಪಾರು,
ಇರುವಷ್ಟು ಹೊತ್ತೂ ನಕ್ಕು ಬಿಡುತ್ತೇನೆ,
ರಸ ಹಂಚಿ ಜೇನಾಗುತ್ತೇನೆ.
ಅರಳಿ ನಿಂತೆ...
ಕೆಂಪು ಬಿಸಿಲು ತಂಪಾಗುವ ವೇಳೆಗೆ
ಉದುರಿಯೂ ಹೋದೆ..

ಆದರೂ ನನಗಿಲ್ಲ ಬೇಸರ..
ಬದುಕು ನಿರಂತರ.

ಬಾನೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಹಾರುತ್ತಿದ್ದೆ ನಾನು
ಮುಗಿಲ ಮುಟ್ಟೇಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಇನ್ನೇನು
ನೀಲಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಕಣ್ತುಂಬ ಬೆಳಕು
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹರಡಿದೆ ಹತ್ತಿಯ ತುಣುಕು
ಕೈಯಳತೆಯಲ್ಲಿತ್ತು ತಾರೆ
ಜೋತು ನಿಂತ ಚಂದ್ರನಿಗಿಲ್ಲ ಆಸರೆ
ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ.. ಅಲ್ಲೇನೋ ಹೊಸತು!!
ಬೆಳಕಲ್ಲೂ ಹೊಳೆವ ಬೆಳಕು
ಕಣ್ತೆರೆಯಲಾರದಷ್ಟು ಹೊಳಪು..
ಹಿಂದಿನಿಂದ ಮುಂದಿನಿಂದ
ಅಕ್ಕದಿಂದ ಪಕ್ಕದಿಂದ..
ಸುರಿಯುತ್ತಿತ್ತು ಬೆಳ್ಳಗಿನ ಹೊನಲು
ಅದು ಮರೆಯಾಯ್ತು...
ತಾನಾಗಿಯೇ ಕತ್ತಲಾಯ್ತು..
ಜೋತು ನಿಂತ ಚಂದ್ರ ಬಾನಾದ
ತಾರೆಗಳೆಲ್ಲ ಕರಗಿ ಇಬ್ಬನಿಯಾಯ್ತು
ಅರೆರೆ!!
ಮತ್ತೊಂದು ಚಂದ್ರ!!
ಎಷ್ಟೊಂದು ನಕ್ಷತ್ರ!!
ಒಂದು, ಎರಡು, ಮೂರು,
ನೂರು, ಸಾವಿರ, ಲಕ್ಷ..
ಎಣಿಸಿದಷ್ಟೂ ಕಡಿಮಿಯೇ ಏನೋ..
ಅವುಗಳಷ್ಟು ಅಂಕಿಗಳೂ ಇಲ್ಲವೇನೋ...
ಒಂದೊಂದೇ ನಕ್ಷತ್ರ ಕದ್ದೆ,
ಅಂಗಳಕೆ ತಂದು ಚುಕ್ಕಿಯಿಟ್ಟೆ,
ಬೆಳಗಾಗುವುದರೋಳಗೆ ಅದೋ..
ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದದ ರಂಗೋಲಿ!!
ಅರೆರೆ.. ಮೇಲೆ ನೋಡಿದರೆ ಬಾನೆಲ್ಲ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ..
ಒಲೆಯ ಕೆಂಪು ಕೆಂಡವನ್ನೂದಿ ಎಸೆದುಬಿಟ್ಟೆ,
’ರವಿ’ ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಆಗಸಕ್ಕೆ ದತ್ತುಕೊಟ್ಟೆ
ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ನಗುವನ್ನುಮಣ್ಣಿಗೆ ಹರಡಿದೆ
ಮಣ್ಣು ಗಿಡವಾಯ್ತು
ಹಸಿರು ಎಲೆ- ಚಿಗುರಾಯ್ತು
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹೂವಾಯ್ತು
ನಗುವಿಂದ ಹೂವೋ, ಹೂವಿಂದ ನಗುವೋ???
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಕ್ಕೆ..
ಮೊಗ್ಗರಳಿ ಮತ್ತೆ ಹೂವಾಯ್ತು
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಧ್ವನಿ
"ನಿವೇದಿತಾ ಏಳು ಹೊತ್ತಾಯ್ತು.."

My mind

Probably i have changed..
Thats wat making me feel u have changed...
I feel like sharing the space the same way i had, a few years ago...
I feel lik hiding deep down into time again, wer u could just here me..
in all silence around...
I feel lik laughing with you, the same smile u got them on my lips those days...
I feel lik dreaming those dreams..
today the ones r true..
I feel lik crying with screams again
for wat I lost n for al that i gained...
I feel lik walking with u, lik the first time I walked
on the same roads n the same shops..
with a rose in hand n so much to talk..
I Feel to open up my wings, as if the first time I fly,
Little worried, little excited, little scared with wide opened eye.
I wish I cud move lik the wind,
No stop, no start not a beginning with no end…
To search for something,
probably a target?
A milestone? A path ? the success?
Or possibly just wander n do nothing.
I want no memories to live but all of them to make again
U n me.. The same u n me..
But in different today, different tomorrow...
n in different time..

ಕವಿಗೊಂದು ಸಾಲು ಬೇಕಿತ್ತು

ಕವಿಗೊಂದು ಸಾಲು ಬೇಕಿತ್ತು
ಸಾಲವಾದರೂ ಸರಿ
ಭಾವಗಳಿಗೆ ಭಾಷೆ ಬೇಕಿತ್ತು

ಅದೆಷ್ಟು ಹುಡುಕಿದರೂ
ಅಂತರಾಳವೆಲ್ಲ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ
ಬರಿದಾದ ಮನಸಿಗೆಕೋ ಏನೋ
ಅಂಗೈ ಅಗಲದ ಚಾವಿ
ಕಷ್ಟ ಕಾಲಕ್ಕಾಗಲಿ ಎಂದು
ಸ್ವಲ್ಪ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿತ್ತು
ಅದೆಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟನೋ ಕವಿ
ಕವಿತೆ ಕಳೆದು ಹೋಯಿತು...

ಕವಿಗೊಂದಷ್ಟು ಕಂಬನಿ ಬೇಕಿತ್ತು
ಸಾಲವಾದರೂ ಸರಿ
ಮನದ ಭಾರ ಇಳಿಸ ಬೆಕಿತ್ತು.

ನೋವ ನುಂಗುವುದು ಗಂಟಲ ನರ..
ತುಟಿಗಳಿಗೇನು,
ನಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ!!!
ಮೂಕವಾಗಿದ್ದು ಎದೆಯ ಸ್ವರ..
ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೇನು,
ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ!!!

ಕವಿಗೊಂದಷ್ಟು ಕನಸು ಬೇಕಿತ್ತು
ಸಾಲವಾದರೂ ಸರಿ
ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ನೆರಳು ಬೇಕಿತ್ತು.

Dream Box

Hi,
Well.. looks like i have got starting problem. Anyways.. This is my DREAM BOX. I keep my dreams here, warm inside my heart. protecting it from the cold pain, 'coz I love my dreams..love them more than anything under the sun.
Once I was out with my friend for a walk. As usual we started fighting.. at the end he told me, " Nivi, U know wats ur problem?? U think n Dream a lot".
I was too angry n egoistic to accept it then.. but wen i came back to my room.. I realised.. he was rite.
off course I dream alot n think more than that!! But tell me one thing.. wats life without dreams? Without something to chase every day??
So i Put all my beautiful and precious dreams, thoughts and watever here.. to MY DREAM BOX so that they wont get lost in this practical n materialistic REAL WORLD.
Come peep into my DREAM BOX if it interests you...
Well Come to My DREAM BOX.